Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/853192
Czapka Bdu – cap, hot weather o numerze NSN 8415- 01-393-78XX została wystandaryzowana 27 lipca 1994 roku. Wprowadzono ją do produkcji z małym opóźnieniem w stosunku do mundurów BDU typu VI, gdyż pierwsze czapki wyprodukowano w roku 1996. Czapkę wykonywano z materiału składającego się w 50% z nylonu i w 50% z bawełny w splocie ripstop. Po latach używania standardowych czapek BDU z nausznikami nareszcie razem z nowymi mundurami pojawiła się typowa letnia cienka czapka. Nowe nakrycie głowy przekonstruowano – dwuwarstwową konstrukcję zachowano jedynie na bokach, podczas gdy górna część czapki wykonana była tylko z jednej warstwy materiału. Daszek został trochę usztywniony w stosunku do wcześniejszego klasycznego wzoru. Na bokach dodano sześć otworków – wywietrzników. Czapka była dobrze dopasowana do potrzeb ciepłego klimatu i wreszcie nieźle chłonęła pot. Zachowano rozmiarówkę z czapek BDU. Te nakrycia głowy można było nosić jedynie z mundurami ripstopowymi, niezależnie od tego, czy był to typ III ze starych zapasów, czy nowy typ VI. Czapek tych nigdy nie było wolno nosić z mundurami typu I z grubszej tkaniny NYCO Twill. Od 2001 roku czapka hot weather była jedynie nakryciem polowym. Na terenie instalacji wojskowych wolno było nosić wyłącznie beret. Ostatnie czapki wyprodukowano 5 października 2009 roku w ramach kontraktu SPM1C1- 08-D-1091. kapeluSz – hat, sun, woodland camouflage pattern, type III o numerze NSN 8415-01-196-83XX wystandaryzowano 15 grudnia 1984 roku i produkowano od 1985 roku. Kapelusz wykonywano na wzór wcześniejszych kapeluszy w kolorze oliwkowym, ze 100% bawełny o splocie ripstop, w kamuflażu woodland, lecz materiał, w odróżnieniu od znanego z mundurów, był silnie hydrofobizowany. Skutkowało to zarówno dobrą odpornością na deszcz, jak i niestety tym, że nie wchłaniał zupełnie potu, dopóki nie był już mocno sprany. Boczne dwuwarstwowe ścianki kapelusza były wyposażone w dwa duże wywietrzniki z każdej strony. Na zewnątrz to nakrycie głowy miało przyszytą taśmę, do której można było zamocować dodatkowy kamuflaż, np. liście i gałęzie oraz regulowaną taśmę, którą można go było przytrzymać pod brodą. Kapelusze były produkowane w 13 rozmiarach od 6 3/8" do 7 7/8". Po wprowadzeniu do produkcji mundurów BDU typu VI zmieniono materiał nakrycia głowy z 100% bawełny na mieszankę 50% nylonu i 50% bawełny w splocie ripstop bez innych istotnych zmian. Co ważne – kapelusze były specjalnym nakryciem głowy stosowanym jedynie w warunkach polowych, gdy nie noszono hełmu. Nie można je było stosować na terenie instalacji wojskowych (przynajmniej oficjalnie) i tak naprawdę otrzymywali je głównie żołnierze zwiadu czy jednostek specjalnych. Ostatnie wyprodukowano 1 lipca 2007 w ramach kontraktu SPM1C1-07-M-3368. BereT – beret, wool, black o numerze NSN 8405-01- 089-0137 tak naprawdę wystandaryzowano 25 stycznia 1980, ale do użytku na szeroką skalę w Armii, jako element umundurowania BDU, został przyjęty 28 listopada 2001 roku. Wcześniej czarne berety z mundurami polowymi jako wyróżnienie nosiły tylko jednostki Rangers. Beret był oficjalnym nakryciem głowy US Army do końca użytkowania mundurów BDU i była to zmiana, której żołnierze nie polubili. Był gruby i wełniany, a więc ciepły. Co prawda był trochę wodoodporny i potraktowany środkiem przeciw molom, ale te dodatkowe UMUNDUROWANIE