Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/915069
Szelki są wygodne, z bardzo dużym zakresem regu- lacji (pas biodrowy ma jeszcze większy i szlag mnie czasem trafia, kiedy rozwijają mi się precyzyjnie zwi- nięte i umocowane gumową opaską końcówki taśm), choć mogłyby być troszeczkę sztywniejsze. Mają takie ciekawe wstawki w 2/3 długości – przejrzysty nylon (albo inne tworzywo), przez który widać gąbkowy wy- pełniacz z otworami wentylacyjnymi. Czy to coś daje poza bajerem? Pojęcia nie mam, nie zauważyłem jakiegoś superwentylowania w tym miejscu. No ale w sumie to też nie przeszkadza, więc niech sobie będzie. Pas biodrowy również jest wygodny i ma jeszcze większy zakres regulacji. Fajnie przenosi obciążenie plecaka na biodra, ale nie ma co z tym przesadzać. Moim zdaniem rozsądna granica obciążenia TT Modular vent to jakieś 8 kilogramów, 10, które po- dał Szasz, to już naprawdę max. Wynika to z faktu, że szelki są miękkie i nie mają tzw. retention straps, czyli taśm ściągających górę plecaka do szelek. W efekcie przy dużym obciążeniu, gdy zapniemy pas i pasek piersiowy oraz poluzujemy szelki, by odciążyć ramiona, nadmiernie obciążony plecak zaczyna się ko- łysać. Zatem nie przesadzajmy z obciążaniem. Do dolnej komory (tak, noszę zapięty separator) wła- zi śpiwór Carinthia Tropen, ale najczęściej noszę w nim koszulkę z długim rękawem (w siatkowym worku na rzep, przypiętym do wewnętrznej ścianki). W kieszeni na suwak mam ładowarkę, ochronniki słuchu (Silynx Clarus PRO), akcesoria do latarki H1R Nova oraz po- werbanka. Kieszeń i siatkowy worek zaadaptowałem z zestawu NFM przeznaczonego do plecaka Arc'Teryx Khard – w końcu rzep to rzep, bez względu na firmę. Oprócz tego wrzucam tam nerkę Husara z dokuman- tami, kluczami i innymi takimi, czasem zastępując ją nerką Aplha od GTG. W przypadku dalszych wyjaz- dów zamiast nerki w komorze przenoszę najczęściej Arc'Teryxową Alphę. WYPOSAŻENIE