Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/986912
BROŃ STRZELECKA AR, choć nie wszystkie. Na pewno nie da się podpiąć magazynka Magpul 3. generacji (jest to zaznaczone w instrukcji), z uwagi na jego konstrukcję, która ma eliminować problemy z magazynkami w karabinkach mających gniazdo magazynka identyczne jak ory- ginalny M4, co niestety powoduje niemożność ich stosowania w broni o odmiennej konstrukcji tego elementu, a taką właśnie jest Grot. Natrafiliśmy tak- że na dziwny problem z magazynkiem stalowym C Products Defense. Otóż magazynek bez najmniej- szego oporu płynnie wchodził do gniazda i... już w nim pozostawał. Naciśnięcie przycisku zwalniającego zatrzask magazynka nic nie dawało, nawet z równo- czesnym, silnym pociągnięciem go w dół. Pomogło dopiero otwarcie komory spustowej i uderzenie od góry w szczęki magazynka. Z magazynkami Lancer Systems, Magpul 2. generacji, Surefire, „regulamino- wymi" magazynkami US Army Grot nie ma problemu. W kolejnych strzelaniach sprawdzimy jeszcze inne, dostępne na rynku magazynki. Magazynek dołą- czany do zestawu, wykonany z półprzezroczystego, zielonego polimeru jest bardzo fajny – grube, solidne ścianki, faktura zapewniająca dobry chwyt, możli- wość szybkiego kontrolowania stanu amunicji, ozna- czenie stanu załadowania (20 i 30 nabojów), ładny design i stopka z logo FB. Nie ma się czego wstydzić, a i działa dobrze, przynajmniej na razie. Naszemu Grotowi zdarza się także czasem niezatrzy- manie zespołu ruchomego w tylnym położeniu po wystrzeleniu ostatniego naboju z magazynka. Trud- no powiedzieć, z czego to wynika, bo raz ten problem występuje, a raz nie i nie ma tu znaczenia czy broń jest po kilkuset strzałach czy świeżo wyczyszczona, ani to, jakiego magazynka właśnie używaliśmy czy jaką amunicją strzelamy – ten problem pojawiał się i znikał, zarówno na magu fabrycznym, jak i na Lan- cerze, Magpulu czy innych, które aktualnie były pod- pinane i na amunicji Baranuł oraz lepszej... W chwili obecnej na Grocie postawiliśmy EOTe- cha EXPS-3 oraz powiększalnik G-33, ale docelo- wo chcemy na nim mieć inny celownik, z większym i zmiennym powiększeniem, bo 16-calowa lufa suge- ruje, że karabinek może mieć potencjał, jeśli chodzi o strzelanie na nieco większe dystanse. Zresztą do takiego wniosku doszedł Jarek Walczuk po bardzo wstępnym strzelaniu z Grota z celownikiem Vortex Spitfire z jego karabinka (bez przystrzeliwania, tylko z odłożeniem poprawek – na poważne strzelanie umówiliśmy się po postawieniu na Grocie docelowe- go celownika). Nam udało się uzyskać grupę około 5 cm na 100 m z postawy leżącej z oparciem kara- binka o skrzynkę. Będzie docelowy celownik, przy- strzelamy i sprawdzimy celność dokładniej. Podczas strzelań „komandoskich" do gongów albo tarcz IPSC na odległościach do 100 nie było żadnego problemu z trafianiem (no ale tu skupienie ma mniejsze znacze- nie). Być może pod koniec roku będą dostępne krót- sze lufy i wtedy sprawdzimy broń z nimi. Tymczasem czekamy na docelowy celownik. Mechaniczne przyrządy celownicze – szału nie ma, ale są i nawet działają. Ergonomicznie wypadają przeciętnie, znacznie słabiej od markowych, nawet nie tych najdroższych. W położeniu zamkniętym i otwartym utrzymywane są wyłącznie zapadką ze sprężynką, bez żadnej blokady, więc można je przy- padkowo otworzyć lub złożyć. Na początek wystar- czą tym bardziej, że są nawet niebrzydkie i ozdobio- ne logiem producenta. Gdyby ktoś chciał je zdjąć, to niech przygotuje się na walkę z nimi i uzbroi w lepsze narzędzia niż te z dyskontu. Ilość środka zapobiega- jącego odkręcaniu śrub, który napakowano na nie jest imponująca... Z wykorzystaniem mechanicznych przyrządów strzelaliśmy dotąd raz, w sumie kilkana-