Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1246440
Sektor biznesowy w zarządzaniu bezpie- czeństwem Projektowanie i implementacja systemu bezpieczeń- stwa będącego integralną częścią danego obszaru to zadanie wymagające zaangażowania specjalistów z wie- lu dziedzin i dobrej organizacji ich pracy, tak aby realiza- cja projektu, nawet w warunkach niebezpiecznych (np. w strefie konfliktu lub w dzielnicach miast pozbawio- nych nadzoru policji), była możliwa. Działania tego typu prowadzone są przez podmioty pozapaństwowe o charakterze biznesowym, łączące w sobie cechy firm konsultingowych oraz tak zwanych Private Security/Private Military Company wykorzy- stując z jednej strony doświadczenie specjalistów z róż- nych dziedzin (urbanistyka, ekologia, prawo, antropo- logia, socjologia, inżynieria lądowa, architektura itd.), a z drugiej strony element projekcji siły pozwala na re- alną ocenę zagrożeń kinetycznych oraz przeciwdziałanie im in situ, zwłaszcza w czasie operowania na obszarach zwiększonego ryzyka. Firmy typu PSC/PMC to współczesna i najbardziej zaawansowana emanacja istniejącego od zarania dziejów najemnictwa. Wraz ze zmierzchem formacji najemnych i zaciężnych, utworzeniem masowych armii narodowych i późniejszymi działaniami prawnymi dążą- cymi do likwidacji instytucji najemnictwa, istniejący po- pyt na usługi związane z działaniami wojennymi znalazł odpowiedź w istniejących niemal od lat 60. prywatnych firmach. Jedną z pierwszych tego typu inicjatyw była założona przez płk. Davida Sterlinga oraz kilku wete- ranów brytyjskiej Special Air Service Watch Guard In- ternational. W obliczu coraz większego skomplikowania techniczne- go sprzętu oraz coraz większych wymagań w zakresie wyszkolenia, wiedza i umiejętności doświadczonych żołnierzy stają się bezcenne. Służba ojczyźnie jest za- jęciem zaszczytnym, ale jednak często uciążliwym, a pod względem zarobków rynkowych zazwyczaj rów- nież niskopłatnym. Stąd też istnieje rozwiązanie pozwa- lające na wykorzystanie wiedzy weteranów i koncentra- cję najlepszych fachowców w ramach przedsięwzięcia mającego cechy działalności rynkowej. Z takiego założe- nia wyszło również kierownictwo CIA tworząc w 1999 roku firmę In-Q-Tel. Klasyfikując współcześnie istniejące przed- sięwzięcia biznesowe z zakresu bezpieczeń- stwa wyróżnianych jest 5 kategorii: Ä Private Combat Company – przedsięwzięcia będące de facto prywatnymi armia- mi, posiadające zdolność do operowania na poziomie strategicznym; zjawisko obecnie niewystępujące. Przy- kład: Executive Outcomes, firma założona w RPA, za- gospodarowująca południowoafrykańskich policjantów (w tym członków Koevoet), rodezyjskich, portugalskich i afrykanerskich żołnierzy i funkcjonariuszy służb spe- cjalnych (Civil Cooperation Bureau). W ramach swojej działalności firma pozyskała, oprócz wyszkolonego per- sonelu wojskowego, również śmigłowce Mi-24, Mi-8, wozy bojowe piechoty BMP-2, czołgi T-72 i myśliwce MiG-23. Działania EO w Angoli (zwalczenie UNITA) i Sierra Leone (pokonanie RUF i zajęcie Freetown) były de facto kontynuacją dotychczasowej polityki RPA i mimo dużej skuteczności spowodowały gwałtow- ną reakcję społeczności międzynarodowej, w wyniku czego działalność firmy uległa dużym ograniczeniom. Funkcjonowanie tego typu organizacji umożliwiła pewna określona sytuacja geopolityczna, tj. słabość sił zbroj- nych, ruchy partyzanckie, dostępne duże zasoby ludz- kie, wydarzenia rozgrywające się równolegle w innych rejonach świata, odwracające uwagę społeczności międzynarodowej. EO była pierwowzorem organizacji przedstawionej w filmie „Krwawy Diament". Firmy typu PCC są najbardziej wyspecjalizowanym seg- mentem rynku bezpieczeństwa i są zdolne do prowa- dzenia samodzielnych działań bojowych, pozostawia- jąc operacje wsparcia i logistykę firmom typu PMC. W skrócie - stanowią siłę bojową zdolną do szybkie- go rozlokowania i rozwinięcia ugrupowania bojowego w strefie działań wojennych i odstraszenia potencjal- nego agresora, związania przeciwnika walką lub usta- nowienia strefy buforowej pomiędzy walczącymi stro- nami. Formacje takie mają własne wsparcie ogniowe, mobilność i manewrowość taktyczną oraz linie zaopa- trzenia i wyraźny mandat do działania, stanowią więc niejako przeciwwagę do wielonarodowych, powolnych, niedoposażonych i niedoszkolonych sił pokojowych ONZ, zwłaszcza na obszarze Afryki. Ä Private Military Company – Najbardziej znany rodzaj zmilitaryzowanych firm na rynku bezpieczeństwa. Firmy tego typu zajmują się do- starczaniem kompleksowych usług z zakresu szkolenia, dostaw sprzętu, logistyki lub działań bojowych, funk- cjonują jako wsparcie dla sił zbrojnych klienta (w od- różnieniu od PCC prowadzonych nie samodzielnie, lecz w ramach istniejącego łańcucha dowodzenia). Zadaniem tego rodzaju struktur jest wsparcie działań klienta, zazwyczaj będącego graczem rangi państwowej, za- grożonym przez agresywne czynniki wewnętrzne lub zewnętrzne. Kryterium odróżniającym PMC od PSC (Private Security Companies) jest ich zaangażowanie wyłącznie w obszarach, na których występuje stan zagrożenia bezpieczeństwa narodowego. Zadanie fir- my polega na dostarczeniu pakietu wymaganych przez klienta elementów koniecznych do utrzymania przewagi militarnej nad przeciwnikiem, kompleksowe podejście do zagadnienia (dostarczenie uzbrojenia, szkolenie, wspar- cie niebojowe, wsparcie bojowe) odróżnia tego rodzaju przedsięwzięcia od firm zajmujących się handlem bro- www.fragoutmag.com