Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1298584
Żródło zdjęcia lub zbiorników paliwa) i kończącej go cieńszej płyty tylnej separującej dany podzespół od załogi. Wykorzystywano w tym celu również różne schowki lub pojemniki. Rozwiązanie takie, wraz z wyjątkowo starannym zaprojektowan- iem głównych powierzchni pancerza (z założeniem zasadniczej ochrony w przednich +/-30° od osi podłużnej pojazdu) przyniosło zadziwiająco dobre rezultaty. W efekcie „czynnik rażący" trafiał na pochyloną pod dużym kątem płytę przednią (co zwielokrotniało jej grubość) następnie po pokonaniu jej pocisk podkalibrowy lub strumień kumulacyjny miał dość przestrzenni żeby rozpaść się lub zostać wyhamowanym po trafieniu w silnik, zbiornik paliwa lub akumulatory. Dodatkowo płyta kończąca cały układ miała za zadanie „wyłapać" powstałe odłamki. Kadłub z silnikiem z przodu miał też istotne minusy – po pierwsze, bardzo duża była jego kubatura, co prowadziło do wzrostu masy pojazdu. W efekcie Merkavy są o około 7 – 8 t cięższe niż ich zachodnie odpowiedniki oraz o aż 18 – 22 t cięższe niż czołgi z ZSRR. Po drugie, zaburzona była integralność pancerza frontu pojazdu – zwłaszcza po stronie kierowcy. Dużo bardziej widoczna była też sygnatura termalna wozu z silnikiem z przodu oraz występowały pewne zakłócenia pracy SKO spowodowane wydechem i układem chłodzenia. Z powyższych powodów rozwiązanie z silnikiem z przodu nie zostało powtórzone w żadnym innym nowoczesnym czołgu. W realiach Izraela lat 70. i 80. był to jednak optymalny wybór, który pozwolił w pewnym sensie zrekompensować brak technologii pancerza specjalnego. Wieża Merkavy Mk.1 skonstruowana jest w układzie, który zapewnić ma min- imalizacje jej powierzchni czołowej tak, aby poza niezbędną powierzchnią frontu wieży (mieszczącą armatę, jej maskę, czopy armaty i kołyskę oraz sprzężony km) eksponować ustawione pod bardzo dużym skosem ku tyłowi burty, a nie front. W efekcie przednie-boczne powierzchnie wieży ustawione są pod kątem aż 25° ku tyłowi pojazdu, co znacząco zwiększa ich grubość sprowadzoną. Strop wieży pochylony jest pod kątem 12° począwszy od górnej krawędzi maski armaty, aż do włazów załogi. Bazą wieży są odlewy stalowe łączone spawaniem, pancerz ma zaś konstrukcję wyłącznie przestrzenną (grodziową). W swojej istocie wieża jest genialnie zaprojek- towana pod kątem posadowienia jej na wysokim pojeździe i z założeniem produkcji z niewyrafinowanych materiałów. Jednocześnie zdołano uzyskać całkiem dobrą (jak na prymitywizm osłony) ochronę – odlewana cytadela ma zróżnicowaną grubość ścian odlewów: jej burty mają grubość około 65 – 70 mm, zaś półkolista podstawa z pierścieniem około 80 mm. Niety- powej konstrukcji był odlewany front wieży – jego powierzchnię tworzy płyta odlewu o zmiennej grubości: powyżej osi łożysk kołyski armaty ma tylko około 70 mm grubości, ale już poniżej tworzy ona rodzaj masywnego „łoża" na łożyska osi wykonanego z odlewu o grubości około 200 mm, przy czym elementy odlewanej płyty czoła wieży wystają poza jej cytadelę tak, że częściowo ekranują obszar przed celownikiem głównym. Na tym jednak nie koniec – ponieważ układ taki nie zapewniałby wystarczającej odporności na cytadelę nakładane (niczym w „matrioszce") są dwa dodatkowe odlewy z półkolistą podstawą (około 80 mm) oraz wyciągniętymi do góry burtami wieży (około 40 mm). Pomiędzy warstwami odlewów w rejonie burt znajduje się spora przestrzeń, którą wykorzystano na schowki. Efektem jest unikalny układ grodziowy, który dla w zasadzie całego frontu i burt Merkavy Mk.1 skła- da się z dwóch warstw odlewu i pustej przestrzeni między nimi. Dla półkulistych odlewów podstawy wieży układ wynosi: 80 mm odlewu + luka + 80 mm odlewu. Rejon ten jest najsłabiej chronionym elementem wieży. Front wieży (licząc równolegle do osi armaty) zawiera niedużą i dobrze ekranowaną maskę armaty oraz dwa lekkie kliny o grubości ścianek około 12 mm – są one puste w środku i pełnią rolę ekranu przeciwkumulacyjne- go oraz mają za zadanie zaburzać penetrację pocisków APDS, Ich grubość sprowadzona (uwzględniając kąt pochylenia ich ścianek) wynosi około 30 – 40 mm (zależnie od miejsca). W odległości kilkudziesięciu centymetrów od ich powierzchni znajduje się wspomniana płyta czołowa wieży o zmien- nej grubości. W swej górnej połowie ma ona około 70 mm, a przeszło 200 mm w dolnej. Całość omawianego frontu wieży ma powierzchnię około 0,8 m2 i szanse trafienia w ten obszar są bardzo małe – resztę stanowią ust- awione pod znacznym kątem odlewy. Strop wieży to około 70 mm odlewu ustawionego pod kątem aż 12°, co daje grubość sprowadzoną 340 mm i w zasadzie gwarantowało rykosztetowanie pocisków APDS i wczesnych APFSDS. Burty wieży stanowiące w rzucie czołowym jej front mają układ www.fragoutmag.com
