Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1526671
wynikało z wątpliwości, czy będzie dostępnych dość kadłubów do konwersji. W zamian zaproponowano by zaprojektować całkowicie nowy kadłub od podstaw i zaadaptować w nim jak najwięcej roz- wiązań zaproponowanych w projekcie konwersji. Koncepcje numer 2 i 3 prezentowały w zasadzie ten sam design z pewnymi różnicami: w wariancie numer dwa zastosowana miała być niższa kabina, koncepcja numer trzy zakładała zastosowanie większej kabiny, która jednak nie była kompatybilna z ogranicze- niami transportu kolejowego dotyczącymi szerokości i wysokości. W wypadku wszystkich pojazdów rozważano różne rodzaje napę- du, ale najbardziej obiecująca wydawała się kombinacja silnika AVI1790-8 i transmisji XT1400. Po zapoznaniu się ze wszystkimi koncepcjami komisja zarekomendowała, aby nowy wóz zabezpie- czenia technicznego zaprojektowany był od podstaw, jako całkowi- cie nowa skorupa, ale z możliwie największym stopniu zunifikowa- na z czołgami średnimi M48. Wyasygnowano pieniądze na dwie prace studyjne, jeden kontrakt przyznano firmie Bowen-McLaughlin inc. zaś drugi Pacific Car & Foundry Company, co więcej firma Food Machinery and Chemical Company zaprezentowała własną propozycję. Ogólny design pojazdu w wypadku wszystkich propozycji był taki sam, różnice były w rozmieszczeniu wyciągarek, np. Pacific Car & Foundry Company proponowała umieszczenie ich z tyłu kadłuba. Ostatecznie w październiku 1955 r. zadecydowano, że wyciągarki mają być z przodu, autoryzowano również budowę trzech pierw- szych prototypów bazujących na rozwiązaniach zaproponowanych przez firmę Bowen-McLaughlin, która otrzymała kontrakt 26 kwiet- nia 1956. M88 w trakcie wojny w Wietnamie. Widać dość nietypowe rozwiązanie w postaci drugiego stanowiska karabinu maszynowego M2 przy włazie mechanika. M88 i M88A1. Prace nad nowym wozem zabezpieczenia technicznego rozpo- częto 7 października 1954, US Army od razu określiła założenia taktyczno-techniczne dla nowego pojazdu, który otrzymał ekspe- rymentalne oznaczenie T88. 16 grudnia 1954 w Detroit Arsenal odbyła się konferencja, w ra- mach której decydenci mieli zapoznać się i ocenić projekty nowe- go pojazdu wsparcia, pod uwagę wzięto trzy koncepcje, pierwsza zaprezentowana przez firmę Bowen-McLaughlin inc. która zakła- dała konwersję czołgu średniego M48 na wóz zabezpieczenia tech- nicznego. Taka przebudowa zakładała usunięcie nie tylko wieży, ale całej przedniej sekcji kadłuba, którą miała zastąpić nowa ze stałą nadbudówką pozwalającą na instalację całego niezbędnego osprzętu. Wóz otrzymał ramię żurawia w kształcie litery A, zdolne do uniesie- nia obiektu o masie 22,67 tony na wysokość 5,85 metra, zainsta- lowane miały być gąsienice o szerokości 584.2 mm zastosowane wcześniej w czołgu średnim M47. Wóz miał zostać wyposażony w dwie wyciągarki, główną o uciągu 45,35 t, oraz wyciągarkę żura- wia o uciągu 22,67 t. Z przodu kadłuba umieszczony miał zostać główny lemiesz, zaś z tyłu zainstalowano dwa mniejsze lemiesze pomocnicze, mające pomagać pojazdowi zaprzeć się w gruncie w momencie wyciąga- nia pojazdu za pomocą wyciągarki. Kabina pojazdu wykonana mia- ła być ze stali pancernej grubości 25,4 mm, zaś strop kabiny miał mieć grubość 19,05 mm. Choć propozycja firmy Bowen-McLaughlin inc. była atrakcyjna, ostatecznie zarekomendowano, aby nie prowadzić konwersji czołgów średnich M48 na wozy zabezpieczenia technicznego, co www.fragoutmag.com