nowych nabytków ma być m.in. pozahoryzontalne
wskazywanie celów dla przeciwokrętowych pocisków
eksploatowanych przez Marynarkę Wojenną (RBS-15
Mk III na okrętach typu Okran oraz NSM w lądowych
wyrzutniach obrony wybrzeża).
Uzupełnieniem dla pary Saab 340AEW mają być cztery
aerostaty, które kryją się pod kryptonimem Barbara.
Podpisanie międzyrządowej umowy ze Stanami
Zjednoczonymi dotyczącymi ich zamówienia miało
miejsce w maju 2024 roku.
Ze względu na niestandardowy (w Siłach Zbrojnych)
typ samolotu oraz bliskość fabrycznych zakładów
producenta Ministerstwo Obrony Narodowej nie
zdecyduje się na budowę zdolności serwisowych
w krajowym przemyśle obronnym. Wiadomo, że część
prac obsługowych (związanych z podstawowymi
instalacjami pokładowymi) przy pierwszym samolocie
zrealizowano na terenie Międzynarodowego Portu
Lotniczego Warszawa-Okęcie, gdzie znajdują się
cywilne podmioty certyfikowane do obsługi samolotów
Saab 340 (popularnych w segmencie przewozów
regionalnych). Większe prace najprawdopodobniej
będą prowadzone w Linköping. W przypadku
krajowego przemysłu obronnego, niewielkie,
kompetencje w zakresie maszyn tego typu posiadają
Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 2 S.A. w Bydgoszczy
(m.in. wymiana powłoki malarskiej oraz drobne prace
mechaniczne).
Nie można wykluczyć, że ze względu na przewidywany
krótki czas eksploatacji (około dziesięciu lat)
Ministerstwo Obrony Narodowej ograniczy się do
zacieśnienia współpracy z koncernem Saab (o ile
będzie to możliwe po przekazaniu dwóch szwedzkich
340AEW Ukrainie). W tym czasie najprawdopodobniej
dojdzie do wyboru dostawcy fabrycznie nowych
samolotów tej klasy – nieoficjalnie rywalizacja
będzie toczyła się pomiędzy Saab (GlobalEye) oraz
Northrop Grumman (E-2D Advanced Hawkeye).
www.fragoutmag.com
