Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1541285
przydział mobilizacyjny na etat, np. szefa sekcja w stopniu ma- jora albo oficera starszego wy- działu w stopniu podpułkownik? Żadne, nawet gdy nie zgadza się SW, a jedynie korpus osobowy i nie jest szkolony podczas ćwi- czeń rezerwy na swoim etacie. Jak wyglądają od samego początku takie ćwiczenia? Są bardzo sche- matyczne, najpierw wcielenie i tu już zaczynają się różnice. Powinien być lekarz, ale nie- stety ze względu na duże bra- ki w tym korpusie bardzo często nie ma go albo jest zastępowany przez ratownika medycznego. Co jest sprawdzane przez lekarza? Przedłożone „L4" (vide musi być stawiennictwo), czasami mierze - nie ciśnienia oraz standardowe pytanie „Czy jest pan chory?". Tak „przebadani" żołnierze re- zerwy rozpoczynają ćwiczenia, gdzie kolejnym etapem jest „eg- zamin z dopuszczenia do broni", tak tę farsę można nazwać. W ra- mach tego „szkolenia" można przy okazji dowiedzieć się takich rzeczy: „Waszą bronią służbową jest P83, ale nie mamy do nich amunicji, więc pożyczymy P94". I tak „egzamin" jest z P83, a strzelanie będzie się odbywało z P94… dla armii bez różnicy, bo i tak raport z ćwiczeń będzie opisany w superlatywach. Przejdźmy do samych szkoleń pod - czas ćwiczeń. Oczywiście poniż- sze opisy nie dotyczą poziomy szkoleń we wszystkich JW, lecz pokazują obraz jako całość. Szkolenia z topografii/tereno- znawstwa są prowadzone nie na mapach, a na wydrukach z kompu- tera, zaś te po prostu nie trzy- mają skali. Busole w większości zakupione osobiście przez żoł- nierzy zawodowych… bardzo czę- sto na Alixpress czy na Temu, których jakość jest wątpliwa. Poziom wiedzy instruktora prowa- dzącego takie zajęcia, w których uczestniczył autor, można było określić jako poziom harcerza „biszkopta", czyli takiego, któ - ry pierwszy raz jedzie na obóz harcerski. Na uwagę, że do okre- ślenia pozycji na mapie można by- łoby użyć protraktora, instruk- tor zapytał się „co to jest?", a gdy zobaczył kartometr, to był zaskoczony, że takie urządzenie w ogóle istnieje. Pokazuje to, że do szkolenia żołnierzy rezer- wy żołnierze zawodowi delegowa- ni są wręcz z łapanki, co nie- stety jest od lat normą. Kolejnym standardowym szkoleniem jest „wyszkolenie strzeleckie". Od stycznia 2025, powoływani na ćwiczenia żołnierze rezerwy mieli przechodzić, przeszkolenie w ramach nowego PSBS, a przynaj- mniej zapoznać się z nim. Nie- stety, z braku wystarczającej ilości instruktorów, obiektów oraz, co jest już standardem na ćwiczeniach, brakiem odpowied - niego wyposażenia, czyli tzw. szpeju, zaprzestano takich szko- leń, praktycznie już w pierwszym kwartale i powrócono do stan- dardowego: strzelanie na celność i skupienie. I tu też wielo- krotnie dochodziły informację, że jest to robione na sztukę. Szkolenie takie jest skupione na „przyjmowaniu postawy strzelec - kiej leżąc", a nie są prowadzone treningi bezstrzałowe, czy za- jęcia mające na celu opanowa- nia nawet podstaw strzeleckich, takich jak np. poprawny chwyt, praca na języku spustowym, itd… Kolejnym i to jednym z ulubionych przez autora, żołnierza rezerwy, szkoleń jest: SERE. No może nie całe SERE, ale jego elementy. Z tych podstawowych elementów, z którymi może się zetknąć po- wołany na ćwiczenia żołnierz re- zerwy „nauczane" są następujące zagadnienia: jak przy pomocy fo- lii malarskiej zrobić obozowi- sko, jak rozpalić ognisko, jak zagotować wodę. No i znów, poziom tych zajęć jest różny i to skraj- nie różny, lecz pozostaje pyta- nie: po co one są organizowane? I tu jest na to odpowiedź i to prosta: to jest zapchajdziura, w dodatku łatwa do zorganizo- wania. A co te zajęcia wnoszą? W większości nic, co sami in- struktorzy podkreślają. Jednym z obowiązkowych zajęć podczas ćwiczeń jest OBMR, czy- li popularne „zakładanie OP1", mimo że OP1 został już wycofa- ny z użycia (a taka jest ofi- cjalna informacja), to nadal www.fragoutmag.com