Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/915069
Głownie obu noży wykonane zostały ze stali proszkowej S30V, hartowanej do wartości 58- 60 HRC. Profil klingi w modelu Boost można określić jako spear point z długą i wąską, nieostrzoną fałszywką. Wysokie płaskie szlify wyprowadzono symetrycznie i starannie, jednak z czysto estetycznych względów wolałabym, żeby łukowate wyjścia nie chowały się pod czołem rękojeści. Głownia została wykończona dość grubą pionową satyną. Krawędź tnąca rozpoczyna się na wysokości miejsca, w którym łuk wyjściowy przechodzi w płaszczyznę szlifu, nie została więc poprowadzona na całej długości, jednak nie poprzedza jej także notch. Klinga Freeka jest nieco szersza i nie ma fałszywki. Można ją zakwalifikować jako drop point z wysokim płaskim szlifem (wyższym niż w modelu 590). Ostrze rozpoczyna się delikatnym wcięciem, co poczytuję za plus. Na grzbiecie znajduje się karbowana rampa pod kciuk – krótka (sięga tylko do kołka), ale dość głęboka. W moim egzemplarzu głownia pokryta jest czarną powłoką zapobiegającą korozji, ale nóż występuje także w wersji bez pokrycia. Rękojeści noży wykonano w podobny sposób – w obu z nich zastosowano tworzywo Versaflex, którym oblano twardy szkielet z Grivory. W modelu 590 okładziny są niemal gładkie i jedynie szare, plastikowe wstawki mają delikatnie szorstką fakturę, natomiast BM560 charakteryzuje się wyraźnymi nacięciami – w części gumowanej biegnącymi równolegle po skosie, natomiast na elementach z Grivory krzyżujących się ze sobą, co tworzy drobną kratkę, podobnie jak w przypadku okładzin Griptiliana. Największą różnicą w konstrukcji rękojeści jest obecność stalowych linerów w modelu Boost. We Freeku zrezygnowano z nich całkowicie, po rozkręceniu widać, że zastosowano jedynie stalową wstawkę umożliwiającą montaż blokady. NOŻE