Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/949596
i kompatybilności z bronią i odzieżą w stosunku do po- przedników. Hełmy testowane w kwietniu 1974 często opisywane są jako wykonane z materiału GRP, tym- czasem są to hełmy z żywicy niezapewniające żadnej ochrony, ale o kształcie i wymiarach takich jak projek- towany hełm bojowy. Badania rozmiarów na dużą skalę W lipcu 1974 przeprowadzono wielkoskalowe testy rozmiarów hełmów na grupie 400 żołnierzy z 10 Grupy Zadań Specjalnych (10th Special Forces Group Air- borne). Do tego celu wykorzystano formy wykonane wcześniej do badań w HEL, ale zamiast wykonywać pełne skorupy wykonano hełmy z przeźroczystego tworzywa. Czerepy z tworzywa miały po 13 otworów, tak aby można było określić, czy założony odstęp od głowy jest spełniony. Ponieważ 5% pomiarów nie mieściło się w wymaganej granicy odstępu 13 mm, rzeźbiarze w Natick lekko zmodyfikowali na tym etapie formy, według których miano wykonywać dalsze heł- my. Na podstawie tych form wykonano już metalowe formy, które miały służyć do wykonywania kolejnych testowych hełmów. Na tym etapie program badawczy nowego hełmu piechoty został zakończony, a jego za- łożenia spełnione. W ramach programu powstały tak naprawdę dwie wersje hełmu – o mniejszej oraz więk- szej ochronie balistycznej, trzy metalowe formy osta- tecznie definiujące kształt wewnętrznej części hełmu oraz fasunki. Nowe hełmy spełniały wszystkie pokłada- ne w nich nadzieje. Raport końcowy programu nowego hełmu piechoty złożono w styczniu 1976 roku. Nie był to jednak jeszcze koniec prac. Wnętrze hełmu PASGT. Wnętrze hełmu PASGT przystosowaneg do sko- ków spadochronowych. Hełm z kontraktu z roku 1985 z wczesnym pa- skiem podpinki z baweł- nianym koszyczkiem. Ak- cesoria spadochronowe i pokrowiec pochodzą z przełomu lat 80 i 90. www.fragoutmag.com