Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/986912
lotniska, a nie tylko z dala od miejsca wyznaczonego lądowania. Parametry wiatru potrafią się zmienić dość gwałtownie w trakcie lotu, na co należy wziąć poprawkę w przypadku jakichkolwiek wątpliwości. Gorsza od opisanej wyżej sytuacji jest chyba tylko cisza, gdyż nie istnieją żadne warunki sprzyjające wyhamowaniu w trakcie lądowania (należy się przygotować na odrobinę twardsze lądowanie). Pokrywa chmur zawieszona dość nisko (wymagane minimum 1300–1500 m) również może pokrzyżować plany, szczególnie jeśli skacze się w górach. DO SAMOLOTU – CZAS SIĘ SPRAWDZIĆ Nadszedł czas sprawdzić nie tylko siebie, lecz także wiedzę po kursie – pierwszy skok to tylko początek, ale dla niektórych może okazać się również ostatnim z wielu różnych powodów. Nie staram się uprawiać czarnowidztwa, tylko daję znać, że przede wszystkim mogę uznać, że wcale nie jestem takim kozakiem, jak myślałem. Przed każdym skokiem ze względu na bezpieczeństwo i pełen komfort skoku dostajemy spadochron dopasowany do naszej masy (spadochron przystosowany do większej masy maksymalnej skoczka przy lżejszym „pasażerze" będzie otwierał się dłużej, co potrafi wywołać więcej emocji niż przewidziano na jeden skok). Instruktor sprawdza dopasowanie taśm biodrowych (powinny być symetryczne i dobrze ściągnięte, w przeciwnym wypadku może nas znosić bardziej na jedną stronę) i piersiowej, znajomość rozmieszczenia uchwytów od zwalniania czaszy głównej i odpalania zapasu oraz poprawność działania komunikacji radiowej. Podczas wykonywania pierwszych skoków zalecam mieć buty za kostkę, żeby zniwelować ryzyko kontuzji stawu skokowego – w przeciwnym razie pierwszy skok może być niestety ostatnim. Warto minimalizować wystąpienie prawa Murphy'ego, jeśli ma się taką możliwość. Przed każdym skokiem, nieważne, czy ostatni odbył się 10 minut czy 6 godzin wcześniej, następuje odprawa, w której trakcie dostajemy podstawowe informacje na temat topografii lotniska, warunków meteo, strefie zrzutu, obszaru, w którym wytracamy wysokość, oraz sposobu budowania rundy i miejsca lądowania. Przed wylotem uzgadniamy, kto skacze pierwszy, bo od tego zależy kolejność wsiadania na pokład. Ostatnie kilka prób tego, jak będzie wyglądał skok w praktyce z całością sprzętu na sobie. Po odpaleniu silnika zostajemy podpięci do belki i do dzieła. Latem, nawet gdy jest bardzo gorąco, w górze nie będzie zbyt ciepło, więc kombinezon przyda się jako izolacja termiczna. Najzimniejszy jest lot. Najmocniej niską temperaturę będzie odczuwała osoba skacząca pierwsza, siedząca z brzegu (na tzw. uszczelce). Później temperatura jest już całkiem akceptowalna – emocje rozgrzewają wystarczająco mocno. Jednak jeśli dzień nie jest upalny, doradzam założyć coś cieplejszego pod kombinezon – tam w górze potrafi być n a d z w y c z a j rześko. Gdy z b l i ż a m y się do m i e j s c a z r z u t u , dostajemy sygnały od wyrzucającego, że już czas. To jest ten moment, w którym możemy się jeszcze wycofać – później będzie zdecydowanie ciężej. Należy pamiętać o tym, że jeśli nie podołasz wyzwaniu, Twój towarzysz lotu, który być może był bardziej zdecydowany, w tym wylocie też sobie nie skoczy, bo niestety nie ma możliwości zmiany miejsca, gdy jesteśmy już w górze. Przy próbie wyjścia pamiętaj, że samolot leci z prędkością około 120 km/h (w trakcie wyrzucania skoczków nieco zwalnia), więc dosięgnięcie „framugi drzwi" może być dla Ciebie małym wyzwaniem, szczególnie jeśli jesteś dość lekki. W tym przypadku możesz liczyć na pomocną dłoń instruktora. Jedną dłonią www.fragoutmag.com