Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1267214
Technicznego „CKPEiRT" Hardun – w każdym z powyższych pro- gramów do 2014 roku nie zrobiono czegokolwiek ze strony „woj- ska". Cała dekada została stracona, a jednocześnie nikomu nie przeszkadzała kuriozalna sytuacja oficjalnego budowania trzech brygad na KTO bez... żadnych wersji specjalistycznych opracowywanych na wniosek gestorów. Jednym słowem – KBWP Rosomak zostały wprasowane w nową strukturę batalio- nów zmechanizowanych z otoczeniem pamiętającym BWP-1. Powyższa kwestia kontrastowała z wysiłkami przemysłu w kwestii polonizacji. Bezdyskusyjny sukces odniosły Siemiano- wice Śląskie – już w 2013 roku, zatem dekadę po wyborze KTO, polonizacja przekroczyła aż 93% w produkcji krajowej głównych zespołów i podzespołów – w odniesieniu do wartości podwozi. Resztę – 7% – stanowił import. Gorsza sytuacja była w Buma- rze, do którego próbowano przenieść produkcję wież. Poza po- zyskaniem technologii spawania skorup wież Hitfist-30P z płyt aluminiowych nie uzyskano znaczącego transferu technologii i wciąż 85% wartości wież stanowił import. Dodatkowo strona amerykańska zablokowała plany przeniesienia do Polski pro- dukcji armat Bushmaster. Jednocześnie poważny kontrast za- czął stanowić koszt cyklu życia dla wież i kadłubów. Spolonizo- wane w 93% kadłuby miały (mimo bycia zasadniczą składową, która jest ciągle użytkowana) racjonalne koszty obsługi i części zamiennych, podczas gdy obsługa wież i ich podzespoły wyma- gały horrendalnych z punktu MON nakładów. Zwłaszcza ceny podzespołów – koszty sztucznie windowane za sprawą umów ze spółkami trzecimi o 300% i 200% w porównaniu z kosztami pro- ducenta przez Włochów i Amerykanów były nieakceptowalne. W rezultacie powyższych problemów powstał istny węzeł gor- dyjski wokół programu KTO Rosomak, który mocno kontrasto- wał zarówno z afgańskim sukcesem, jak i ze wszech miar udaną polonizacją nośnika w obecnym Rosomaku SA. Zgodnie ze stanem na 2013 rok wojsko odebrało 359 wież Hitfi- st-30P i tyle też powstało KBWP, z łącznej liczby 570 dostarczo- nych KTO. Należy też pamiętać, że zamówienie zredukowano w 2008 roku z przyczyn kryzysu finansowego. Jednocześnie roz- żalenie na stronę włoską oraz upór generała Skrzypczaka za- owocował odważną decyzją o opracowaniu w pełni krajowej wieży bezzałogowej ZSSW-30 – umowę zawarto w styczniu 2013 roku między IU MON a konsorcjum WB Electronic i HSW SA. Wcześniej odrzucono propozycję ZM Bumar-Łabędy na poloni- zację wieży Hitfist-OSW, ponieważ efekt finalny dla strony pol- skiej rysował się tak samo nieciekawie, jak w przypadku Hitfista-30P. Zadecydowano też o niekontynuowaniu prowadzonego od 2011 programu (przez WZM SA i OTO Melara) Hitfist-30P-2, który ostatecznie przerwano w 2015 roku. We wspomnianym 2013 roku zapadła również druga kluczowa decyzja – w lipcu podpi- sano kolejną umowę miedzy Patrią a WZM SA dotyczącą dalszej produkcji Rososmaków w Polsce (do 2023 roku) oraz serwisu maszyn do 2052 roku, dzięki temu stało się możliwe podpisanie 2014-2020 Wkońcunaprostej www.fragoutmag.com