Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1267214
drugiej umowy na KTO Rosomak między IU MON a WZM SA na dostawę 307 maszyn do 2019 roku (za kwotę 1,65 mld PLN). Niestety, z powodu przeciągania się w czasie opracowania ZSSW-30 umowę należało renegocjować – pierw- szy raz w 2018 roku (do 300 sztuk), a drugi raz w 2019 roku (do 298 sztuk). Finalnie jednak dostarczono na jej podstawie pojazdy bazowe, które zostały (lub niedługo zostaną) przerobione na wersje specjalistyczne lub też nośniki SMK-Rak. W 2014 dostar- czono 65 podwozi, w 2015 45, w 2016 25, w 2017 46, w 2018 38 w zeszłym roku zaś 43 sztuki. Jednocześnie już rok później (tj. w 2014 roku) nastąpił kolejny przełom – podpisano umowy na prace rozwojowe dwóch wersji specjalistycznych: Rosomak- -WRT (Wóz Rozpoznania Technicznego), Rosomak-WPT (Wóz Pomocy Technicznej) oraz rozpoczęto program pozyskania CK- PEiRT Hardun. Na kolejne decyzje przyszło czekać aż do 2017 roku, kiedy to podpisano umowy na pracę rozwojową i dostawy Rosomak-RSK (Wóz Rozpoznania Skażeń) oraz Rosomak-WPT (Wóz Pomocy Technicznej), rok później (2018) zaś Rosomak WD (Wóz dowodzenia). Tym samym w końcu (po ponad dekadzie) gestorzy zaczęli pracę nad pozyskaniem wersji specjalistycz- nych, bez których zunifikowane na KTO brygady były mocno nie- kompletne. Jednocześnie wykrystalizowały się struktury bry- gad kołowych, których każdy batalion miał mieć 88 Rosomaków wszystkich odmian, z czego 58 w wersji KBWP. Niestety, do tej pory w pełni udało się przezbroić tylko 17. WBZ (pomijając brak niektórych wersji specjalistycznych), która powinna otrzymać finalnie około 320 Rosomaków. Z perspektywy 17 lat od czasu podpisania umowy między DZ SZ MON a Wojskowymi Zakładami Mechanicznymi w Siemianowi- cach Śląskich można uznać, że program KTO Rosomak okazał się być sukcesem w głównej mierze dla przemysłu i żołnierzy na polu walki. Misyjne sukcesy nie wymagają ponownego szersze- go komentarza – Rosomaki okazały się być idealnymi wozami misyjnymi o dużej sile ognia i wysokiej odporności oraz podatno- ści eksploatacyjnej. Sukces przemysłu ma dwa oblicza. Pierw- szym jest udana polonizacja (aż 93%), która dała mocny impuls siemianowickiemu Rosomak SA oraz jego kooperantom. Ponie- waż polonizowano najnowocześniejszy KTO na świecie, to nawet po dwóch dekadach od zaprojektowania pojazd wciąż jest nowo- czesny i spełnia wymogi pola walki. Drugie oblicze jest nieco przewrotne – problemy Histfista-30P (którego pierwszą wersję opracowano w 1986 roku) oraz niekonsensualne podejście Wło- chów do realizacji własnych zobowiązań zaowocowały powsta- niem programu ZSSW-30, który to po 8 latach prac znajdzie w 2021 swój szczęśliwy finał pod postacią produkcji nowocze- snej i ze wszech miar udanej wieży bezzałogowej zintegrowanej z ppk. Opracowanej i produkowanej w Polsce, z pełnią krajo- wych praw oraz krajową kontrolą kosztów cyklu życia. Jedno- cześnie nie zapomniano o Hitfist-30P – Rosomak SA posiada opracowane już rozwiązania modernizacyjne, które usuwają większość bolączek tej wieży i pozwalają na integrację z ppk Spike. Typowy program MLU (mid life update) Hitfista-30P może być dobrym rozwiązaniem pomostowym do czasu nasycania WPiZ ZSSW-30 – zważywszy, że program taki nie obciążałby linii produkcyjnych nowej polskiej wieży bezzałogowej. Coprzyniesieprzyszłość? POJAZDY