Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/1267214
pozwala zrozumieć, dlaczego pojazdy owe mają skrajnie różne opinie wśród ich użytkowników. Załogi, które przesiały się z archaicznych BWP-1, uważają Rosomaki za szczyt techniki, podobnie zadowolone są szkolone od podstaw obsady. Żołnierze po przesiadce z 30-letnich Leopardów 2A4 uważają z kolei, że SKO i możliwości ogniowe Hitfista- 30P rozczarowują – na czele z słabą świadomością sytuacyjną dowódcy, iluzorycznymi możliwościami wska- zywania przezeń celów oraz daleką od doskonałości stabilizacją armaty i poprawkami nanoszonymi na siatkę celownika, a nie ruch Bushmastera. SUMA TRENDÓW. Trend na świecie jest jasny – podąża się w kierunku zdalnie sterowanych wież bezzałogowych z armatami automatycznymi kalibru minimum 30 mm wyposażonymi w programowalną amunicję. Mnogość pojawiania się bezzałogowych konstrukcji wynika zwykle z limitów masy, jakie ograniczają modernizowane już istniejące BWP lub też kołowe transportery opancerzone, które poprzez instalacje wież z armatami automatycznymi stają się w istocie kołowymi bojowymi wozami piechoty (KBWP). Wieże zdalnie sterowane mogą być słabiej opancerzone, a zatem lżejsze – nie niesie to jednak zagrożenia dla załóg (które siedzą w kadłubach pojazdów), choć wpływa na istotne zmniejszenie odporności na uszkodzenia w walce, jednakże wymóg minimalizacji masy wieży (który narzuca jej zaprojektowanie jako ZSSW) jest niezwykle przydatny w przypadkach chęci zachowania pływalności BWP – a zatem w Rosji (Kurganiec 25) i Polsce (Borsuk) lub też w przypadku konieczności redukcji masy całego pojazdu (Spz Puma, Namer, propozycje modernizacji Bradleyów), jeżeli nie jest konieczna pogoń za oszczędnościami masy pojazdu za to projektantom zależy na świetnej świadomości sytuacyjnej załóg wieże załogowe wciąż są w łaskach – jak np. w brytyjskim Ajax. Obecnie rozsądnym minimum staje się armata kalibru 30 mm, choć widoczny jest trend w kierunku zwiększania jej kalibru, niesie to jednak ze sobą szereg problemów, głównie związanych z redukcją zabieranego zapasu amunicji gotowej do użycia. Kwestia zapasu całkowitego jest dość płynna ze względu na realizm żołnierzy, którzy nie przejmują się teoretycznymi wyliczeniami i potrafią w pojazdach zmieścić całkiem spore ilości nadetatowej amunicji. W kwestii SKO trendy również są wyraźne – SKO bojowych wozów piechoty zrównuje się możliwościami, ale też i ceną, z systemami nowoczesnych czołgów. Powoli standardem staje się w pełni stabilizowany przyrząd peryskopowy dowódcy z własną kamerą termalną i dalmierzem laserowym dublujący możliwościami przyrząd celowniczego. Całość jest wpięta w wielosensorowe SKO z wypracowywanymi automatycznie poprawkami nanoszonymi na ruch armaty. Uzbrojenie przeciwpancerne zapewnia minimum zdwojona wyrzutnia ppk. www.fragoutmag.com