Frag Out! Magazine
Issue link: https://fragout.uberflip.com/i/949596
rach seryjnych od A-1013 do A-1016. W trakcie użytkowania obu wersji śmigłowców na sku- tek wypadków utracono dwa egzemplarze Mi-14PŁ (A-1006,A-1004) i dwa egzemplarze Mi-14PS. Straty śmi- głowców w wersji ZOP nie były tak dotkliwe jak w wersji poszukiwawczo- ratowniczej, więc aby zniwelować braki tego typu sprzętu do zadań ratowniczych prowizorycznie przystosowano śmigłowiec Mi-14PŁ nr A-1003. Zabudo- wano w nim dodatkowe reflektory w pływakach bocznych i na ramie osłaniającej gondolę APM-60 oraz radiokom- pas typu ARK-U2 do poszukiwania rozbitków. Śmigłowiec ten, nazwany nieoficjalnie Mi-14PX, pozwalał jedynie na szkolenie załóg i podtrzymywanie nawyków. Nie nadawał się niestety do rzeczywistych akcji ratowniczych, a więc w 1990 r. zdecydowano się na zakup używanego egzem- plarza w wersji Mi-14PS o numerze 75137, który do Polski trafił po wykonanym w ZSRR, pierwszym remoncie głów- nym. Został dostarczony lotem w dniu 12 listopada 1990 r. na lotnisko Siemirowice, a niezbędne wyposażenie dostar- czono samolotem An-12. Ze względu na zbyt krótki pas i niemożność lądowania samolotu An-12 na lotnisku w Dar- łowie, przekazanie całości sprzętu odbyło się na lotnisku Siemirowice. Ciekawostką jest fakt, że śmigłowiec ten dotarł do Polski bez naniesionych znaków rozpoznawczych kraju producenta. Podczas użytkowania przez Rosjan śmi- głowiec latał z reflektorami FPP-7 zabudowanymi z boków kadłuba w konfiguracji typowej dla Mi-14PŁ. W trakcie wykonywania I remontu głównego zaślepiono wnęki tych reflektorów duraluminiowymi łatami, natomiast reflektory przeniesiono do owiewki zabudowanej przed kabiną załogi. Nie użyto przy tym reflektorów WPF-3-600 typowych dla klasycznych Mi-14PS – zostały one zamontowane podczas eksploatacji w Polsce. W przedniej części, pod spodem każ- dego z pływaków przykadłubowych zabudowano natomiast po dwa reflektory FPP-7, które miały zniwelować brak WPF-ów. Na śmigłowcu zamontowano zupełnie inny typ urządzenia IFF – w tym wypadku był to system Parol. Maszyna w trakcie remontu u Rosjan była modyfikowana do standardu stosowanego w celu poszukiwania kosmo- nautów, nie wykonano jedynie otworów na dodatkowe okna pod kabiną pilotów i w takim stanie sprzedano ją polskiemu użytkownikowi. Mi-14PŁ nr A-1003, Darłowo, 17.08.2004 r. - śmigłowiec w trakcie podchodzenia do lądo- wania. Łopaty wirnika nośnego malowane są na kolor jasno szaro niebieski, w trakcie eksploata- cji śmigłowca narażone są one na zabrudzenia pochodzące od układu napędowego zwłaszcza w jego pobliżu. Na zdjęciu widoczne jest to w zróżnicowaniu ich koloru. Numer burtowy przemalowany na kolor granatowy okazał się słusznym posunięciem- stał się widoczny na tle płowiejącego kamuflażu. wykonywania próby na Mi-14PŁ. Dobrze mikrofalowym. powinien mieć czerwo- startu do lotu próbnego kontrolnego. Każdorazowo wykonu- elementów układu sterowania oraz zespołu napędowego. istnienia tego śmigłowca w wersji PŁ nie zamontowano na urządzenia IFF o czym świadczy jego grzebieniowa antena pod postojowym, widoczny jest śmigłowiec Mi-14PŁ nr A-1010. Lotnictwo